Jenna was 19 toen ze onder invloed kwam van wat eerst een aardige man leek. Niet veel later werd ze als prostituee aan het werk gezet. Haar moeder Desirée vertelt.
‘Jenna was als kind vrij verlegen en onzeker, maar ook avontuurlijk. Ze houdt van spanning en uitdaging. Hoe het begon weet ik nog goed. Ze haalde haar havodiploma en had een bijbaantje. Het leek allemaal goed met haar te gaan, totdat ze vertelde dat ze een jongen had ontmoet die een stuk ouder was dan zij. Alles leek oké, maar achteraf bleek dat ze ruim twee jaar ‘verkering’ heeft gehad met een pooier.
Ik merkte al snel dat er van alles niet klopte. Ze was steeds vaker weg en ik had een onderbuikgevoel. Maar ze zei niks. Ze stopte met haar bijbaantje, omdat ze daar te weinig zou verdienen volgens haar vriend. Daarna zagen we ze steeds minder. Het kwam zelfs in me op dat hij een loverboy was, omdat zij bepaalde opmerkingen maakte en door de uitdagende manier waarop ze zich kleedde. Maar als ik iets zei, trok ze zich alleen maar verder terug.
Op een zondag kwam ze langs en vertelde ze dat ze aan het helen was, gestolen spullen doorverkopen. Dat leek een verklaring voor haar vreemde gedrag. Ik geloofde haar toen ze zei dat ze er nog heel even mee zou doorgaan en dan zou stoppen. Later bleek dat ze dit had verteld om ons te sussen, heling was minder erg dan de werkelijkheid. Achteraf hadden we gewoon de politie moeten bellen.
We hadden totaal geen grip meer op Jenna. Wanhopig was ik. Via-via maakte ik een afspraak met een medium en die vertelde me precies wat er aan de hand was. Ongelooflijk, maar waar. Ze zei: ‘Niks heling, dit gaat om prostitutie en een loverboy.’ Ik heb Jenna geconfronteerd met het verhaal. Ze reageerde er niet op en kwam daarna helemaal niet meer thuis. Wel hield ze contact met onze jongste dochter. Ik hield de deur open voor Jenna, maar mijn man was er helemaal klaar mee. Ook omdat ze drugs gebruikte. Zelf vond ik het heel naar dat ik geen contact met haar kreeg. Ze had een muur opgetrokken.
En toen werden we gebeld door de politie. Ze hadden Jenna uit de gedwongen prostitutie gered. We moesten naar het bureau komen en daar zat ze als een dun hoopje ellende, onder de psoriasis. Ik heb haar meteen vastgepakt. Ze schaamde zich zo. Ik was heel blij dat ze zelf een punt heeft gezet achter die ellende. En dat ze veilig was. Ze ging mee, terug naar huis. Dat was zo fijn. Maar ze was doodsbang voor haar pooier. Hij reed rond in de buurt, dus ze moest naar een veilige plek. Na de crisisopvang ging ze naar Fier. Ik weet nog dat ik voelde: er komt hulp, eindelijk. Wat was ik blij. Ze hielpen haar daar fantastisch in het hele proces. Ze hebben haar geholpen om voor haar toekomst te kiezen. Mede daardoor is ze haar opleiding gaan doen.
Ik voel me nog steeds wel schuldig, ook al weet ik dat ik niks had kunnen doen. Het heeft zoveel invloed op je gezin. De situatie zorgde voor stress en spanningen, bovendien kostte het veel energie, omdat iedereen steeds op z’n hoede moest zijn. Maar het slijt allemaal, met de jaren. Dat kan ook omdat ze het nu zo goed doet. Het is een harde werker. Ze had niemand meer en toch heeft ze zelf gezorgd dat ze nu weer vrienden en werk heeft. Wat Jenna is overkomen, is niet omdat ze het zelf wilde, ze was slachtoffer.
Wat ik tegen andere ouders zou willen zeggen als ze denken dat hun kind in handen is gevallen van een loverboy? Ga naar de politie, maak melding als je vermoed dat er iets aan de hand is. Wacht er niet mee.’
